سی و شش سال از ربوده شدن امام موسی صدر گذشت و همچنان بشریت از وجود یک مصلح اجتماعی بی بهره است. سی و شش سال پیش، صاحبان زر و زور و تزویر در ممالک عربی، مانع بزرگ منافع شخصی شان را اینچنین از صحنه ی روزگار بدر کردند، تا بتوانند سیطره ی خودشان را بر ملت های مستضعف حفظ کنند، رهبر ممالک عربی و دنیای اسلام شوند، جای پیامبر بنشینند، البته ناخواسته جای معاویه بن ابی سفیان نشستند. یک عمر چاپیدند و خوردند و ضعیفان و مخالفان را کشتند و در بند کردند تا سرنوشت، آنها را نیز به بدترین مرگ ها به درک واصل کرد.
ولی مردمان آزاده و محروم لبنان، از هر دین و آیینی، مصلح و دوستدارشان، آقا موسا را فراموش نمی کنند. نام امثال قذافی ها و صدام ها لجن مال تاریخ شد، درحالی که نام امام موسی صدر، به نیکی همچنان بر سر زبانهاست، و دست های مردمان بسیاری، به دعاست، برای سلامتی و بازگشت ایشان.
ان شاالله که امام محرومان، زنده و سلامت هستند و باز خواهند گشت.
